Dym z papierosa gryzie w oczy

Piwo stygnie na barze, pulsuje w nim życie.

Czasem ktoś przemknie, ktoś się przetoczy,

Tkwi jeden-niejeden w bycie-niebycie…

Pijany barman stoczył się pod bar –

Zaiste, pewną ręką rozlewał dziś piwo.

Znikł na dnie kufla gdzieś życia czar,

A pustka i rozpacz zbiera swe żniwo.

Bo tutaj ucieka kawałek serca,

Kawałek duszy uciec chce stąd.

Wołać o pomoc nie ma nikomu

Nie zawrócisz biegu rzeki,

Nie dasz rady płynąć z prądem,

Nie popłyniesz i pod prąd…

Czeluście pod stołkiem już coraz bliżej,

Nie ma nikogo, kto złapie cię za rękę.

Czekasz na moment, kiedy wpadniesz pod stół

I zakończysz codzienną wieczorną udrękę.

Bo tutaj ucieka kawałek serca,

Kawałek duszy uciec chce stąd.

Wołać o pomoc nie ma nikomu

Nie zawrócisz biegu rzeki,

Nie dasz rady płynąć z prądem,

Nie popłyniesz i pod prąd…

Ostatni klient opuścił już dłoń,

Łeb opadł na stół, rozwija się sen

Gdy nie ma nikogo umierasz samotnie –

Samotne czekanie na ostatni dzień.

Dym z papierosa gryzie w oczy,

Piwa już nie ma – znikło jego tętno.

Mógłby ktoś cię dotknąć, zamieszkać w twym sercu,

Mógłby ktoś pokochać, lecz…nie ma kto…

Bo tutaj ucieka kawałek serca,

Kawałek duszy uciec chce stąd.

Wołać o pomoc nie ma nikomu

Nie zawrócisz biegu rzeki,

Nie dasz rady płynąć z prądem,

Nie popłyniesz i pod prąd…